നമ്മുടെ നാട്ടിലുമുണ്ട് മാംസം വിറ്റു ജീവിക്കുന്നവരും വില കൂടിയ കാറില്‍ വരെ തേടിയെത്തുന്ന മാന്യന്മാരും, മുമ്പൊക്കെ ആളൊഴിഞ്ഞ വീടും ലോഡ്ജ് മുറികളുമാണെങ്കില്‍ ഇന്ന് കാറില്‍ തന്നെ കാര്യം സാധിക്കും

കൂക്കാനം റഹ് മാന്‍ / നടന്നു വന്ന വഴി (ഭാഗം 96)

(www.kasargodvartha.com 13.04.2019) ലൈംഗിക വൃത്തിയില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്നവര്‍ എന്ന് മുദ്രകുത്തപ്പെട്ട സഹോദരിമാരെ കാണുമ്പോള്‍ ചിലര്‍ നെറ്റി ചുളിക്കും. അവരെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്‍ മുഖത്ത് അവജ്ഞ പ്രകടിപ്പിക്കും. അവരങ്ങിനെയായിത്തീര്‍ന്നതെങ്ങിനെയെന്നൊന്നും പകല്‍മാന്യന്മാരായ പുരുഷന്മാര്‍ ആലോചിക്കില്ല. മാന്യവനിതകളെന്ന് അഭിനയിക്കുന്ന വനിതാ നേതാക്കള്‍ അവരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കില്ല. പകരം അവരെ പുച്ഛിക്കുകയും, അവമതിക്കുകയും ചെയ്യും. 'തൊഴിലെടുത്തു ജീവിച്ചു കൂടെ? ഈ പണിക്കുപോണോ?' ഇതാണ് മേല്‍പ്പറഞ്ഞ കൂട്ടരുടെ അഹങ്കാരത്തോടെയുളള ചോദ്യം.

രണ്ടുദശാബ്മായി ഇത്തരം സഹോദരിമാരുടെ ആരോഗ്യപരിരക്ഷയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സര്‍ക്കാര്‍ നടപ്പിലാക്കുന്ന പദ്ധതിയില്‍ ഇടപെട്ട് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിയെന്ന നിലയില്‍ ചില വസ്തുതകള്‍ സമൂഹത്തെ ബോധ്യപ്പെടുത്തേണ്ട ബാധ്യത എനിക്കുണ്ടെന്ന തോന്നലിലാണ് ഈ കുറിപ്പ്.


1. ലൈംഗിക വൃത്തിയില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്ന സഹോദരിമാരെ വേശ്യയെന്നോ, തേവിടിശ്ശിയെന്നോ ഉള്ള ഹീനപദങ്ങള്‍ ഇവരെ സൂചിപ്പിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഇവരെ ആ പേരിനര്‍ഹരാക്കാനും, മാറ്റി നിര്‍ത്തപ്പെടാനും ഇടയാക്കിയത് പുരുഷ സുഹൃത്തുക്കളാണ്. പ്രണയം നടിച്ചോ, ദാരിദ്ര്യം മുതലെടുത്തോ, തങ്ങളുടെ ഇംഗിതത്തിന് വഴങ്ങാന്‍ പുരുഷന്മാര്‍ സ്ത്രീകളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ഈ കീഴ്‌പ്പെടുത്തല്‍ അവര്‍ തന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളുമായി പങ്കുവെക്കുന്നു. തന്റെ സുഹൃത്ത് സ്വീകരിച്ച അതേമാര്‍ഗ്ഗത്തിലൂടെ അവനും അവളെ ആസ്വാദനത്തിന് വിധേയമാക്കുന്നു. ചതിക്കുഴികള്‍ തിരിച്ചറിയുമ്പോഴെക്കും ആ സഹോദരിയെ സമൂഹം മൊത്തം പിഴച്ചവളായി വിലയിരുത്തുന്നു. അങ്ങിനെ അവള്‍ വേശ്യയായി, കൊള്ളാത്തവളായി, വഴിപിഴച്ചവളായി..

2. ഇവര്‍ക്കും മക്കളുണ്ട്. അവരൊക്കെ ഭാര്യമാരായിരുന്നു. ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയവരും, വിധവകളായവരും വിട്ടീല്‍ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ടവരും ചതിയില്‍പെട്ടു പോവുന്നു. ഈ സഹോദരിമാര്‍ മക്കളെ കൊല്ലില്ല. തനിക്കു പറ്റിയ ചതി അവര്‍ക്കു പറ്റാതിരിക്കാന്‍ കരുതലോടെ വളര്‍ത്തുന്നു. ഇന്ത്യയില്‍ മിക്കയിടത്തും ഈ സഹോദരിമാരുടെ കൂട്ടായ്മ രൂപപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. സ്വയം രക്ഷയ്ക്കു വേണ്ടിയും, തന്നേ പോലെ ജീവിക്കുന്നവരെ സഹായിക്കാനും കൂട്ടായ്മ പ്രയോജനപ്പെടുന്നുണ്ട്. കണ്ണൂരില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന 'ചോലയും'  കാസര്‍കോട് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന 'സഭയും' ഇവയില്‍ ചിലതാണ്..

3. സമൂഹ അംഗീകാരം നേടിയെടുക്കാനും ഇവര്‍ പ്രാപ്തരായിക്കഴിഞ്ഞു. ജനപ്രതിനിധികളായി ഗ്രാമ- ബ്ലോക്ക്- ജില്ലാപഞ്ചായത്തുകളില്‍ അംഗങ്ങളാവാനും ഇവരില്‍ ചിലര്‍ക്ക് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. സമൂഹം ചാര്‍ത്തിക്കൊടുത്ത ചീത്തപേരുകളില്‍ നിന്ന് അവര്‍ മോചിതരായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു..

4. തെരുവോരങ്ങളില്‍ അലഞ്ഞുനടക്കുന്ന, ഇരയെ കോര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ നടക്കുന്ന വേശ്യാവേഷവിധാനങ്ങളോടെ ജീവിക്കുന്ന അവസ്ഥയ്ക്ക് ഇന്ന് മാറ്റംവന്നു. അവരും അന്തസ്സോടെ ജീവിക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ മക്കളെ സുരക്ഷിത കേന്ദ്രങ്ങളില്‍ താമസിപ്പിച്ച് പഠിക്കാനും, ഉയരാനും, ജീവിതമാര്‍ഗ്ഗത്തിന് തൊഴില്‍ കണ്ടെത്താനും ആവശ്യമായ സൗകര്യങ്ങള്‍ അവര്‍ ചെയ്തു കൊടുക്കുന്നു.

5. കുറച്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പ് അനുഭവിച്ച വേദനയൂറുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിക്കുകയും, അതിനെയൊക്കെ ഇന്ന് മറികടന്നകാര്യവും ഓര്‍ത്തെടുത്തു പറയുകയും ചെയ്യുന്ന ചില സഹോദരിമാരുടെ കഥ കേട്ടോളൂ...

പേര് മോഹിനി (യഥാര്‍ത്ഥ പേരല്ല). മുമ്പ് പുരുഷകേസരികള്‍ കുടിലിലെത്തി ബലമായി പിടിച്ചുകൊണ്ടു പോവും. കാര്യം നടത്തിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ എന്തെങ്കിലും ചില്ലിക്കാശ് എറിഞ്ഞു തന്ന് കടന്നു പോവും. രണ്ട് വികലാംഗരുടെ അമ്മയാണ് ഞാന്‍. അവരുടെ വിശപ്പകറ്റാന്‍ അന്നത് സഹിക്കേണ്ടിവന്നു. ഇന്നത് നടക്കില്ല. ഞാന്‍ പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു. ഇന്ന് എന്റെ അടുത്ത് വരുന്ന പുരുഷനോട് കാര്യം പറയും. 'നമ്മള്‍ തമ്മിലുളള ഇടപാട് അരമണികൂര്‍ മാത്രമാണ്. അതിന് ഇത്ര തുക മുന്‍കൂര്‍ കയ്യില്‍ തരണം. (വ്യക്തിയുടെ മാന്യതയും യോഗ്യതയും നോക്കിയാണ് കരാറ് തുക പറയല്‍). അതിനിടയില്‍ എന്തെങ്കിലും മാന്യമല്ലാത്ത രീതിയില്‍ ഇടപെട്ടാല്‍ ഞാന്‍ പ്രശ്‌നമുണ്ടാക്കും. താങ്കള്‍ക്ക് ഭാര്യയും മക്കളും ഉണ്ടാവും, സാമൂഹ്യ അംഗീകാരവും ഉണ്ടാവും. അത് ഓര്‍ത്തുവേണം എന്നോട് ഇടപെടാന്‍. എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടാനൊന്നുമില്ല. താങ്കള്‍ക്കങ്ങിനെയല്ല...

നോക്കണേ തന്റെ ശരീരത്തിന് അധ്വാനത്തിന് കൃത്യമായി മാന്യമായി കണക്കു പറഞ്ഞ് ബോധവല്‍ക്കരിക്കാനും ഇന്നത്തെ ഇത്തരം സഹോദരിമാര്‍ ആര്‍ജവം നേടിക്കഴിഞ്ഞു. പ്രധാനപ്പെട്ട വേറൊരു കാര്യം കൂടി അവര്‍ ക്ലയന്റിനോട് പറയും. സുരക്ഷിതമായ രീതിയിലേ ലൈംഗിക ബന്ധത്തലേര്‍പ്പെടാവൂ. അങ്ങിനെയാണെങ്കിലേ എന്നെ സമീപിക്കേണ്ടു എന്ന് ദൃഢതയോടെ പറയാനും അവര്‍ പരിശീലിച്ചുകഴിഞ്ഞു.

വേറൊരു സഹോദരി പറയുന്നത് കേള്‍ക്കൂ... പേര് മറിയംബി (യഥാര്‍ത്ഥ പേരല്ല). വയസ്സ് മുപ്പതിലെത്തി. രണ്ട് മക്കളുണ്ട്. ഭര്‍ത്താവ് ഉപേക്ഷിച്ചു കടന്നു കളഞ്ഞു. എനിക്ക് സമൂഹത്തിലെ മാന്യവ്യക്തികളുമായേ കൂട്ടുകെട്ടുള്ളു.. മുറിയെടുത്ത് പോലീസ് പിടിയിലാകാനൊന്നും എന്നെ കിട്ടില്ല. ആളൊഴിഞ്ഞ വീടോ, അയാളുടെ സ്വന്തം വീടോ ഇതൊന്നും ഇന്നത്തെ കാലത്ത് വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റില്ല. വിലകൂടിയ കാറിന്റെ ഉടമകളാണ് എന്നെ തേടിയെത്താറ്. ഫോണ്‍ ചെയ്തു കാത്തു നില്‍ക്കേണ്ട സ്ഥലം കൃത്യമായി പറഞ്ഞുതരും. സമയവും നിശ്ചയിക്കും. പറഞ്ഞ സമയത്തും സ്ഥലത്തും ഞാനെത്തും. വണ്ടിയുമായി കക്ഷിയും എത്തും. ആളുകള്‍ക്ക് സംശയം തോന്നാത്ത വിധത്തില്‍ വണ്ടിപാര്‍ക്കു ചെയ്യും. കാര്യങ്ങളൊക്കെ കാറിനുള്ളില്‍ നിന്നു തന്നെ. നല്ലൊരു കാശും തരും. എവിടെ നിന്നാണോ ഞാന്‍ കയറിയത് അവിടെ കൊണ്ട് ചെന്നിറക്കും. ഞാന്‍ എന്റെ വീട്ടിലേക്കു വിടും.

മറിയംബി ചെറുപ്പക്കാരിയാണ്. വേഷവിധാനവും ഏറ്റവും മികച്ചതാണ്. മറ്റുളളവര്‍ക്ക് യാതൊരു സംശയത്തിനും ഇടനല്‍കാതെ, സമൂഹത്തില്‍ നിന്ന് ചീത്തപേരുകേള്‍ക്കാതെ ജീവിക്കുകയാണീ സഹോദരി. ആദ്യകാലത്ത് വേദനയൂറൂന്നു നിരവധി അനുഭവങ്ങളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇനി ഞങ്ങളുടെയടുത്ത് അത് നടക്കില്ല എന്ന് മറിയംബി തറപ്പിച്ചു പറയുന്നു.

അമ്പത് കഴിഞ്ഞ കാര്‍ത്ത്യായനി (യഥാര്‍ത്ഥ പേരല്ല). പറയുന്നത് വ്യത്യസ്തമായ വേറൊരനുഭവമാണ്. രണ്ടു മക്കളുണ്ട്. അവര്‍ വിവാഹിതരായി താമസം മാറിപ്പോയി. കാര്‍ത്ത്യായനി ഇപ്പോള്‍ തനിച്ചാണ് താമസം. നല്ല തന്റേടിയാണ്. ആരേയും കൂസാതെയുളള ജീവിതമാണ്. ഭര്‍ത്താവ് രണ്ടാമത്തെ കൂഞ്ഞ് ജനിച്ചപ്പോഴെ വീടുവിട്ടിറങ്ങിയതാണ്. കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് മക്കളെ വളര്‍ത്തിയതും, പഠിപ്പിച്ചതും, വിവാഹം ചെയ്തയച്ചതും..

മറ്റ് വഴിയില്ലാതായപ്പോള്‍ ഒരാള്‍ സ്ഥിരമായി വീട്ടിലെത്തും. പിന്നീടത് രണ്ട്‌പേരായി, മൂന്ന് പേരായി.. അവരെയൊക്കെ ഇന്ന് കാണാനേയില്ല. ഇപ്പോള്‍ ചെറുപ്പക്കാരാണ്, കോളജ് പിള്ളേരാണ് സമീപിക്കുന്നത്. ഞാന്‍ സ്‌നേഹത്തോടെ അവരെ പറഞ്ഞു വിടാന്‍ നോക്കും. നല്ല മദ്യ ലഹരിയിലാണ് ചെറുപ്പക്കാര്‍. സുരക്ഷിത മാര്‍ഗ്ഗം സ്വീകരിക്കാനൊന്നും അവര്‍ തയ്യാറല്ല.

ഞാനും ഇപ്പോള്‍ മദ്യസേവ നടത്തും. മക്കള്‍ നല്ല നിലയിലായി. ഞാന്‍ തനിച്ചായി. ഇനി കാലമത്രയല്ലേയുള്ളു. ഇക്കാലത്തെ ചെറുപ്പക്കാരെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കില്‍ നാട് അപകടത്തിലാവും. ഇന്നും കഷ്ടപ്പെടുന്ന സഹോദരിമാര്‍ ഇവിടങ്ങളിലുണ്ട്.

ആരുടെയോ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കേണ്ടിവന്ന 'കുഞ്ഞുമോള്‍' (യഥാര്‍ത്ഥ പേരല്ല) ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരുകുടിലില്‍ താമസിക്കുന്നു. ആ കുഞ്ഞിന് ജന്മം നല്‍കിയിട്ട് രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞതേയുള്ളു. അമ്മിഞ്ഞപ്പാലിന് കുഞ്ഞ് നിലവിളിക്കുന്നു. രണ്ട് ദിവസമായി ആ അമ്മ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല.. മുലപ്പാല് വരുന്നില്ല. ആ സമയത്താണ് ചെറ്റക്കുടിലിന് പുറത്ത് നിന്ന് ആരോ വിളിക്കുന്നു. കുഞ്ഞിനെക്കിടത്തി പുറത്തേക്ക് പോയി.. അയാളുടെ ആവശ്യം നിറവേറ്റി കൊടുത്തു. കിട്ടിയ നൂറ് രൂപയുമായി അടുത്ത വീട്ടിലെ കുട്ടിയെ വിളിച്ച് ഹോട്ടലിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു. ഭക്ഷണം കഴിച്ചശേഷമാണ് കുഞ്ഞിന് മുലാകൊടുക്കാന്‍ പറ്റിയത്.

കുഞ്ഞുമോളുടെ കരച്ചില്‍ ഇപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിലുണ്ട്. മാംസദാഹത്തിനായി നടക്കുന്നവര്‍ പലവിധം. അവരെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താന്‍ സന്നദ്ധരായ സഹോദരിമാരും വ്യത്യസ്തര്‍. കാലം മാറുന്നു. ലൈംഗീക ഇടപാടുകളുടെ രൂപവും മാറുന്നു.