അടുക്കളയിൽ നിന്ന് അധികാരത്തിലേക്ക്; സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയിലെ സ്ത്രീ മുന്നേറ്റത്തിന്റെ വീരഗാഥ

(KasargodVartha) സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയിൽ സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് നടന്നുകയറിയ ഒരു മഹത്തായ യാത്രയായിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന്റെ തീച്ചൂളയിൽ പുരുഷന്മാർക്കൊപ്പം സ്ത്രീകളും കൈകോർത്ത് പോരാടിയപ്പോൾ തന്നെ പുതിയൊരു ഇന്ത്യയുടെ ഉദയം കുറിച്ചിരുന്നു. ആ ധീര വനിതകളുടെ പോരാട്ടവീര്യം പുതിയ ഭാരതത്തിന്റെ ഭരണഘടനാ ശില്പികൾക്ക് വഴികാട്ടിയായി. 

സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയ ഇന്ത്യയുടെ ഭരണഘടന സ്ത്രീപുരുഷഭേദമന്യേ എല്ലാവർക്കും തുല്യത ഉറപ്പുനൽകി. ഇത് കേവലം നിയമപരമായ ഒരു പ്രഖ്യാപനം മാത്രമായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് സഹസ്രാബ്ദങ്ങളായി നിലനിന്നിരുന്ന സാമൂഹിക അസമത്വങ്ങളെ തിരുത്തിക്കുറിക്കുന്നതിനുള്ള വിപ്ലവകരമായ ചുവടുവെപ്പായിരുന്നു. തുല്യമായ അവസരങ്ങൾ, തുല്യനീതി, തുല്യമായ അവകാശങ്ങൾ എന്നിവ ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളായി രേഖപ്പെടുത്തി.

ഭരണഘടന നൽകിയ കരുത്ത്: 

ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയുടെ 14-ാം അനുച്ഛേദം നിയമത്തിനു മുന്നിൽ എല്ലാവർക്കും തുല്യത ഉറപ്പാക്കുന്നു. 15-ാം അനുച്ഛേദം ലിംഗവിവേചനം കർശനമായി നിരോധിക്കുന്നു. ഈ നിയമവ്യവസ്ഥകൾ സ്ത്രീകളെ സാമൂഹികമായ ഉന്നമനത്തിനായി സഹായിച്ചു. വിദ്യാഭ്യാസപരമായും സാമ്പത്തികമായും പിന്നോക്കം നിന്നിരുന്ന സ്ത്രീകൾക്ക് ഇത് പുതിയ പ്രതീക്ഷകൾ നൽകി. 

രാഷ്ട്രത്തിന്റെ പുരോഗതിയിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് നിർണായക പങ്കുണ്ടെന്ന് ഭരണകൂടം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഇതിന്റെ ഭാഗമായി വിവിധ സർക്കാരുകൾ സ്ത്രീശാക്തീകരണം ലക്ഷ്യമിട്ട് നിരവധി പദ്ധതികൾക്ക് രൂപം നൽകി. നിയമനിർമാണ സഭകളിലും തൊഴിലിടങ്ങളിലും സ്ത്രീകൾക്ക് തുല്യമായ പരിഗണന നൽകുന്നതിനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു.

വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ വെളിച്ചം: 

സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയിൽ സ്ത്രീ ശാക്തീകരണത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ചുവടുവെപ്പുകളിലൊന്ന് വിദ്യാഭ്യാസ മേഖലയിലായിരുന്നു. പെൺകുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായി സർക്കാർ നിരവധി പദ്ധതികൾ ആവിഷ്കരിച്ചു. സൗജന്യ വിദ്യാഭ്യാസം, സ്കോളർഷിപ്പുകൾ, ഹോസ്റ്റൽ സൗകര്യങ്ങൾ എന്നിവ ഇതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടവയായിരുന്നു. 

ഇതിന്റെ ഫലമായി സ്കൂളുകളിലും ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളിലും പെൺകുട്ടികളുടെ എണ്ണം ഗണ്യമായി വർദ്ധിച്ചു. സാക്ഷരതയുടെ കാര്യത്തിൽ ലോകരാഷ്ട്രങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇന്ത്യ പിന്നിലായിരുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തിൽ, ഈ മാറ്റം ഒരു വിപ്ലവകരമായ മുന്നേറ്റമായിരുന്നു. വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ സ്ത്രീകൾ തങ്ങളുടെ അവകാശങ്ങളെക്കുറിച്ച് ബോധവതികളായി. അവർ സമൂഹത്തിന്റെ വിവിധ മേഖലകളിൽ തങ്ങളുടെ കഴിവുകൾ തെളിയിച്ചു.

സാമ്പത്തിക സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ചിറകുകൾ: 

ഒരുകാലത്ത് അടുക്കളകളിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങിയിരുന്ന ഇന്ത്യൻ വനിതകൾ, സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം തൊഴിലിടങ്ങളിലേക്ക് കടന്നുവന്നു. ഡോക്ടർമാർ, എഞ്ചിനീയർമാർ, അധ്യാപകർ, സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർ, പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥർ തുടങ്ങി എല്ലാ മേഖലകളിലും സ്ത്രീകൾ തങ്ങളുടെ കഴിവ് തെളിയിച്ചു. സ്ത്രീകളുടെ സാമ്പത്തിക ഉന്നമനം ലക്ഷ്യമിട്ട് സർക്കാർ സ്വയം സഹായ സംഘങ്ങൾ പോലുള്ള നിരവധി സംരംഭങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു. 

ഈ സംരംഭങ്ങൾ സ്ത്രീകളെ സംരംഭകരാക്കി. മൈക്രോ ഫിനാൻസ് പദ്ധതികൾ വഴി അവർക്ക് സ്വന്തമായി ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങാനും സാമ്പത്തികമായി സ്വയംപര്യാപ്തരാകാനും അവസരം ലഭിച്ചു. ഈ മാറ്റം കുടുംബത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ഭദ്രത ഉറപ്പുവരുത്തിയതോടൊപ്പം, സമൂഹത്തിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് ആദരവും അംഗീകാരവും നേടിക്കൊടുത്തു.

രാഷ്ട്രീയ പങ്കാളിത്തം: 

രാഷ്ട്രീയ രംഗത്തും സ്ത്രീകൾക്ക് തുല്യമായ പ്രാതിനിധ്യം ഉറപ്പാക്കാൻ സർക്കാർ ശ്രമിച്ചു. പഞ്ചായത്ത് രാജ് സ്ഥാപനങ്ങളിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് സംവരണം ഏർപ്പെടുത്തിയ 73, 74 ഭരണഘടനാ ഭേദഗതികൾ ഒരു നാഴികക്കല്ലായി മാറി. ഗ്രാമപഞ്ചായത്തുകളിലും നഗരസഭകളിലും സ്ത്രീകൾക്ക് 33 ശതമാനം സംവരണം ലഭിച്ചു. ഇത് സാധാരണക്കാരികളായ സ്ത്രീകളെപ്പോലും രാഷ്ട്രീയ രംഗത്തേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ സഹായിച്ചു. 

ഈ മാറ്റം താഴെത്തട്ടിലുള്ള ഭരണസംവിധാനങ്ങളെ കൂടുതൽ സ്ത്രീസൗഹൃദമാക്കുകയും സ്ത്രീകളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നൽകുകയും ചെയ്തു. കേന്ദ്ര-സംസ്ഥാന മന്ത്രിസഭകളിലും പാർലമെന്റിലും സ്ത്രീകളുടെ സാന്നിധ്യം വർദ്ധിച്ചത് ഈ മാറ്റത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാണ്.

നിയമപരമായ സംരക്ഷണം: 

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു ശേഷം സ്ത്രീകളുടെ സുരക്ഷ ഉറപ്പാക്കാൻ നിരവധി നിയമങ്ങൾ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടു. സ്ത്രീധന നിരോധന നിയമം (1961), ഗാർഹിക പീഡന നിരോധന നിയമം (2005), ജോലി സ്ഥലത്തെ ലൈംഗിക പീഡന നിരോധന നിയമം (2013) തുടങ്ങിയവ സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ നിർണായക പങ്ക് വഹിച്ചു. ഈ നിയമങ്ങൾ സ്ത്രീകളെ ചൂഷണങ്ങളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുകയും നീതി ലഭ്യമാക്കുകയും ചെയ്തു. 

എന്നിരുന്നാലും, ഇത്തരം നിയമങ്ങൾ ഇപ്പോഴും പലയിടത്തും കടലാസിൽ ഒതുങ്ങിനിൽക്കുന്നു എന്നതും ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. നിയമങ്ങൾക്കപ്പുറം സാമൂഹിക മനോഭാവത്തിൽ മാറ്റം വരുത്തേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത ഇത് ഓർമിപ്പിക്കുന്നു.

കുടുംബജീവിതത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ: 

സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയിലെ സ്ത്രീശാക്തീകരണം കുടുംബഘടനയിലും വലിയ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി. സ്ത്രീകളുടെ വിദ്യാഭ്യാസവും സാമ്പത്തിക സ്വാതന്ത്ര്യവും തീരുമാനമെടുക്കുന്നതിനുള്ള അവരുടെ കഴിവിനെ വർദ്ധിപ്പിച്ചു. സ്വന്തം ജീവിത പങ്കാളിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിലും, വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തീരുമാനങ്ങളെടുക്കുന്നതിലും സ്ത്രീകൾക്ക് കൂടുതൽ സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചു. 

ഹിന്ദു വിവാഹ നിയമം (1955) പോലുള്ള നിയമങ്ങൾ സ്ത്രീകളുടെ വിവാഹത്തിനും വിവാഹമോചനത്തിനുമുള്ള അവകാശങ്ങൾ ഉറപ്പാക്കി. ഈ മാറ്റങ്ങൾ സ്ത്രീകളെ സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു.

പ്രതിസന്ധികളും വെല്ലുവിളികളും: 

സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയിൽ സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം വലിയ മുന്നേറ്റങ്ങൾ നേടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, വെല്ലുവിളികൾ ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു. ലിംഗവിവേചനം, സ്ത്രീധന പീഡനം, ലൈംഗികാതിക്രമങ്ങൾ, പെൺഭ്രൂണഹത്യ, ഗാർഹിക പീഡനം എന്നിവ ഇന്നും സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നു. ഈ പ്രശ്നങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ നിയമങ്ങൾ മാത്രം പോരാ, മറിച്ച് സമൂഹത്തിന്റെ ചിന്താഗതിയിൽ അടിസ്ഥാനപരമായ മാറ്റം വരണം. പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും തുല്യരായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ഒരു സമൂഹമാണ് സ്ത്രീ ശാക്തീകരണത്തിന്റെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യം. സ്വാതന്ത്ര്യം നേടി ഏഴ് പതിറ്റാണ്ടിലേറെ പിന്നിടുമ്പോൾ, സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം ഇന്നും ഒരു തുടർച്ചയായ പ്രക്രിയയാണ്. ഓരോ ഇന്ത്യൻ വനിതയുടെയും സ്വപ്നങ്ങൾ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുമ്പോഴാണ് സ്വാതന്ത്ര്യം പൂർണമാകുന്നത്. തുല്യതയുടെയും നീതിയുടെയും പുതിയൊരു ഇന്ത്യയെ കെട്ടിപ്പടുക്കാൻ ഓരോ സ്ത്രീയും മുന്നോട്ട് വരട്ടെ, പുതിയൊരു ചരിത്രം രചിക്കട്ടെ.

സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയിലെ സ്ത്രീശാക്തീകരണത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം പങ്കുവെയ്ക്കുക.

Article Summary: A comprehensive look at women's empowerment in post-independence India.

#WomenEmpowerment, #India, #GenderEquality, #Independence, #IndianWomen, #WomenInPolitics