415 കിലോമീറ്റർ റെയിൽവേ ട്രാക്ക്, നിർമാണത്തിന് കവർന്നത് 1,25,000 ജീവനുകൾ! ജപ്പാൻ്റെ ഏറ്റവും ഭീകരമായ പദ്ധതിയുടെ ഞെട്ടിക്കുന്ന കഥ!

(KasargodVartha) രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധകാലത്ത് ജാപ്പനീസ് സാമ്രാജ്യത്വ ശക്തികൾ തങ്ങളുടെ സൈനിക നീക്കങ്ങൾ വേഗത്തിലാക്കാനും ബർമ്മയിലെ (ഇന്നത്തെ മ്യാൻമർ) സൈനികർക്ക് ആയുധങ്ങളും ഭക്ഷണവും എത്തിക്കാനുമായി തായ്‌ലൻഡിനെയും ബർമ്മയെയും ബന്ധിപ്പിച്ച് ഒരു റെയിൽവേ ലൈൻ നിർമ്മിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. 

415 കിലോമീറ്റർ ദൂരമുള്ള ഈ പാത, ചരിത്രത്തിൽ 'ബർമ്മ റെയിൽവേ' അല്ലെങ്കിൽ 'ഡെത്ത് റെയിൽവേ' എന്ന ഭീകരമായ പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. 1942 ഒക്ടോബർ മുതൽ 1943 ഒക്ടോബർ വരെയുള്ള 12 മാസങ്ങൾ കൊണ്ട്, തികച്ചും അപ്രായോഗികമായ സാഹചര്യങ്ങളിൽ, അതിവേഗം പൂർത്തിയാക്കാൻ ലക്ഷ്യമിട്ട ഈ പദ്ധതി, ഒരു ലക്ഷത്തിലധികം മനുഷ്യരുടെ ജീവനെടുത്ത ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മാരകമായ നിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങളിലൊന്നായി മാറി. 

റെയിൽപാതയിൽ കമ്പികൾ ഉറപ്പിക്കുന്നതിന് കുറുകെയിടുന്ന പലകയാണ് സ്ലീപ്പർ. റെയിൽവേയുടെ ഓരോ സ്ലീപ്പറിനും വേണ്ടി ഒരാൾ മരിച്ചു എന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്. ഇത് ആ ദുരന്തത്തിൻ്റെ ആഴം വ്യക്തമാക്കുന്നു.

നിർബന്ധിത തൊഴിലാളികളുടെ നരകം

ഈ അതികഠിനമായ പദ്ധതിക്ക് വേണ്ടി ജാപ്പനീസ് സൈന്യം നിർബന്ധിത തൊഴിലാളികളെ ഉപയോഗിച്ചു. 60,000-ത്തോളം സഖ്യകക്ഷി യുദ്ധത്തടവുകാരും മലേഷ്യൻ തമിഴർ, ബർമ്മക്കാർ, തായ്‌കാർ, ജാവനീസ്, മലേഷ്യൻ ചൈനക്കാർ തുടങ്ങിയ ഏകദേശം 2,00,000-ത്തോളം ഏഷ്യൻ തൊഴിലാളികളുമാണ് ഈ നിർമ്മാണത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടത്. സഖ്യകക്ഷി യുദ്ധത്തടവുകാരിൽ ഭൂരിഭാഗവും ബ്രിട്ടീഷ്, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ, ഡച്ച്, അമേരിക്കൻ സൈനികരായിരുന്നു. 

1,00,000-ത്തിലധികം മലേഷ്യൻ തമിഴരെ ഈ പദ്ധതിക്കായി നിർബന്ധിച്ച് കൊണ്ടുവന്നതായും, അതിൽ ഏകദേശം 60,000 പേർ മരണപ്പെട്ടതായും കണക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഈ തൊഴിലാളികളെയാണ് ജാപ്പനീസ് സൈന്യം 'റോമൂഷാ' എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നത്. ഏഷ്യൻ തൊഴിലാളികൾക്ക് മതിയായ നേതൃത്വമോ സംഘടനാപരമായ പിന്തുണയോ ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ, അവർക്കിടയിലെ മരണനിരക്ക് വളരെ കൂടുതലായിരുന്നു.

പീഡനവും രോഗങ്ങളും നിറഞ്ഞ മൺപാത

അതീവ ദുർഘടമായ കാട്ടിലൂടെയായിരുന്നു ഈ റെയിൽവേ പാതയുടെ നിർമ്മാണം. മഴക്കാലത്ത് വെള്ളപ്പൊക്കവും, അല്ലാത്തപ്പോൾ കൊടുംചൂടും, വിഷജീവികളും നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷം. ഭക്ഷണം, ശുദ്ധജലം, മരുന്ന് എന്നിവയുടെ കടുത്ത ക്ഷാമവും ശുചിത്വമില്ലായ്മയും തൊഴിലാളികളുടെ ആരോഗ്യത്തെ തകർത്തു. ജാപ്പനീസ് സൂപ്പർവൈസർമാരുടെ ക്രൂരമായ പീഡനങ്ങളും മർദ്ദനങ്ങളും തൊഴിലാളികളുടെ ദുരിതം ഇരട്ടിയാക്കി. 

‘സ്പീഡോ’ എന്ന ജാപ്പനീസ് ആജ്ഞ മുഴങ്ങുമ്പോൾ, രോഗാതുരരായവർ പോലും വിശ്രമമില്ലാതെ ജോലി ചെയ്യേണ്ടി വന്നു. കോളറ, മലേറിയ, അതിസാരം, ട്രോപ്പിക്കൽ അൾസറുകൾ തുടങ്ങിയ രോഗങ്ങൾ കാട്ടുതീ പോലെ പടർന്നുപിടിച്ചു. മരിച്ചവരിൽ മൂന്നിലൊന്ന് പേരും അതിസാരം മൂലമാണ് മരണപ്പെട്ടതെന്നാണ് കണക്ക്. 

ഭക്ഷണത്തിൻ്റെയും മരുന്നിൻ്റെയും അഭാവം പലരെയും മരണം വരെ എത്തിച്ചു. 'ഹെൽഫയർ പാസ്' പോലുള്ള മലയിടുക്കുകളിലെ പാറ തുരന്നുള്ള പണി പ്രത്യേകിച്ച് അതിക്രൂരമായിരുന്നു, അവിടെ മാത്രം നൂറുകണക്കിന് പേർ മരണപ്പെട്ടു.

ഒരു ലക്ഷത്തിലധികം പേരുടെ അന്ത്യം

ഈ റെയിൽവേ നിർമ്മാണം പൂർത്തിയാകുമ്പോഴേക്കും ഏകദേശം 12,000 സഖ്യകക്ഷി യുദ്ധത്തടവുകാരും, 90,000 മുതൽ 1,00,000 വരെ ഏഷ്യൻ തൊഴിലാളികളും മരണപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നാണ് ചരിത്രപരമായ കണക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. മൊത്തം മരണസംഖ്യ ഏകദേശം 1,25,000 ആണെന്ന് പൊതുവെ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. 

സഖ്യകക്ഷി യുദ്ധത്തടവുകാരിൽ 27 ശതമാനത്തിലധികം പേരും ഏഷ്യൻ തൊഴിലാളികളിൽ പകുതിയോളം പേരും ഈ പദ്ധതിയിൽ ജീവൻ വെടിഞ്ഞു. ജാപ്പനീസ് സൈനികരിൽ പോലും ആയിരത്തോളം പേർ ഈ ദുരിതത്തിൽ മരിച്ചിട്ടുണ്ട്. യുദ്ധാനന്തരം റെയിൽവേ പാതയുടെ ചില ഭാഗങ്ങൾ അടച്ചുപൂട്ടുകയും, ചിലത് നിലനിർത്തുകയും ചെയ്തു. ഇന്ന് ഈ പാത കടന്നുപോകുന്ന സ്ഥലങ്ങൾ യുദ്ധക്കുറ്റങ്ങളുടെയും മനുഷ്യൻ്റെ അതിജീവനത്തിൻ്റെയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായി നിലകൊള്ളുന്നു. 

കാഞ്ചനബുരി യുദ്ധ സെമിത്തേരി പോലുള്ള സ്മാരകങ്ങൾ, ആ ദുരന്തത്തിൽ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ട പതിനായിരക്കണക്കിന് മനുഷ്യർക്ക് വേണ്ടി സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു.

ഈ വാർത്തയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം പങ്കുവെക്കുക. 

Article Summary: Story of Japan's 'Death Railway' that cost 1,25,000 lives.

#DeathRailway #WorldWar2 #JapanHistory #BurmaRailway #WarCrimes #ForcedLabour