ഓപ്പറേഷൻ വിജയ് മുതൽ ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ വരെ: ഇന്ത്യൻ സൈന്യത്തിന്റെ ചരിത്രപരമായ മുന്നേറ്റം!

(KasargodVartha) ഇന്ത്യൻ സായുധ സേനയുടെ ധീരതയും ധൈര്യവും നിശ്ചയദാർഢ്യവും എന്നും ഒന്നുതന്നെയാണെങ്കിലും, സാങ്കേതികവിദ്യയുടെയും യുദ്ധമുറകളുടെയും കാര്യത്തിൽ കാർഗിൽ യുദ്ധത്തിലെ ഓപ്പറേഷൻ വിജയ് മുതൽ ഈ വർഷത്തെ ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ വരെ ഇന്ത്യൻ സൈന്യം ഒരുപാട് മുന്നോട്ട് പോയിരിക്കുന്നു. 2025-ലെ കാർഗിൽ വിജയ് ദിവസ് ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂരിന് ശേഷമുള്ള ആദ്യത്തെ വിജയദിനമാണ്.

കാർഗിൽ യുദ്ധത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ: 

26 വർഷം മുമ്പ്, 1999-ലെ വേനൽക്കാലത്ത്, പാകിസ്ഥാനെതിരെ ദുർഘടമായ കാർഗിൽ കൊടുമുടികളിൽ ഇന്ത്യൻ സൈനികർ അതികഠിനമായ ഒരു യുദ്ധം നയിച്ചു. മെയ് 3 മുതൽ ജൂലൈ 26 വരെ നീണ്ടുനിന്ന ആ പോരാട്ടത്തിൽ ഇന്ത്യക്ക് 527 ധീര ജവാന്മാരെ നഷ്ടമായി. 150 കിലോമീറ്ററിലധികം ദൂരമുള്ള എല്ലാ താവളങ്ങളും തിരിച്ചുപിടിച്ച് 1999 ജൂലൈ 26-ന് ഇന്ത്യ വിജയം പ്രഖ്യാപിച്ചു. 

കാൽനടപ്പടയാളികളും പീരങ്കി റെജിമെന്റുകളും നേരിട്ട് ഏറ്റുമുട്ടി നടത്തിയ ഒരു നീണ്ട യുദ്ധമായിരുന്നു കാർഗിൽ. പ്രതിരോധപരമായ ഒരു ദൗത്യമായിരുന്നു ഓപ്പറേഷൻ വിജയ്. പാകിസ്ഥാൻ ജമ്മു കശ്മീർ പ്രശ്നം അന്താരാഷ്ട്രവൽക്കരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതിനുള്ള മറുപടിയായിരുന്നു കാർഗിൽ യുദ്ധം.

ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ: ആധുനിക യുദ്ധമുറയുടെ പുതിയ മുഖം

എന്നാൽ ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു യുദ്ധമുറയാണ് കാഴ്ചവച്ചത്. ഈ വർഷം പഹൽഗാമിൽ നടന്ന ഭീകരാക്രമണത്തിന് മറുപടിയായി പാകിസ്ഥാനുള്ളിലെ തീവ്രവാദ ക്യാമ്പുകൾ ലക്ഷ്യമിട്ട് ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ ആരംഭിച്ചു. മിസൈലുകൾ, വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങൾ, മാരകമായ സ്ഫോടന വസ്തുക്കൾ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് നടത്തിയ ഒരു നോൺ-കോൺടാക്റ്റ് ഓപ്പറേഷനായിരുന്നു ഇത്. 

ആക്രമണോത്സുകമായ ഒരു സമീപനമാണ് ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ സ്വീകരിച്ചത്. മെയ് മുതൽ ജൂലൈ വരെ നീണ്ട ഓപ്പറേഷൻ വിജയ്ക്ക് വിപരീതമായി, ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂരിൽ 25 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ 9 ഭീകര ഒളിത്താവളങ്ങളിൽ ആക്രമണം നടന്നു. നാല് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ പാകിസ്ഥാൻ വെടിനിർത്തലിന് ആവശ്യപ്പെട്ടുവെങ്കിലും ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ ഇപ്പോഴും തുടരുകയാണെന്ന് ഇന്ത്യ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. 

പഹൽഗാം ആക്രമണത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പ് പാകിസ്ഥാൻ കരസേനാ മേധാവി ആസിം മുനീർ കശ്മീർ വിഷയം ഉന്നയിച്ച് പ്രകോപനപരമായ പ്രസ്താവന നടത്തിയിരുന്നു.

തലമുറകൾ മാറിയ യുദ്ധതന്ത്രം

യുദ്ധം ചെയ്യുന്ന രീതി അനുസരിച്ച് യുദ്ധങ്ങളെ വിവിധ തലമുറകളായി സൈനിക വിദഗ്ധർ തരംതിരിക്കുന്നു. ഒന്നാം തലമുറയിൽ മുഖാമുഖം യുദ്ധം നടന്നു. രണ്ടാം തലമുറയിൽ നേരിട്ടുള്ള പോരാട്ടത്തോടൊപ്പം പീരങ്കി തോക്കുകളും ഉപയോഗിച്ചു. മൂന്നാം തലമുറ യുദ്ധം നോൺ-ലീനിയർ ആണ്, അതായത് ഒരിടത്ത് ശത്രുവിനെ നേരിടുകയും മറ്റൊരിടത്ത് നിന്ന് വളയുകയും ചെയ്യുക. 

നാലാം തലമുറ യുദ്ധത്തിൽ സാങ്കേതികത, രീതി, തന്ത്രങ്ങൾ എന്നിവ പ്രധാനമാണ്. ഇതിൽ ശത്രുവിനെ തന്ത്രപരമായി നേരിടുന്നു. നീക്കങ്ങൾ പ്രധാനമാണ്. കാർഗിൽ യുദ്ധം ഒരു നാലാം തലമുറ യുദ്ധമായിരുന്നു, അതിൽ പടിഞ്ഞാറൻ മുന്നണിയിൽ ഉടനീളം സൈന്യത്തെയും എല്ലാത്തരം ആയുധങ്ങളും പീരങ്കികളും ഉപയോഗിച്ചു.

എന്നാൽ ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ അതിനപ്പുറം ഒരു 4.5 തലമുറ യുദ്ധമായിരുന്നു. ഇത് പ്രധാനമായും സാങ്കേതികവിദ്യയാണ് ഉപയോഗിച്ചത്. കൃത്യമായ ഗൈഡഡ് ആയുധങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് തീവ്രവാദികളുടെ ഒളിത്താവളങ്ങളിൽ ഇന്ത്യ സർജിക്കൽ സ്ട്രൈക്കുകൾ നടത്തി. പാകിസ്ഥാൻ അയച്ച ഡ്രോണുകൾ ഇന്ത്യയുടെ വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനം തടഞ്ഞു. 

കാർഗിൽ യുദ്ധസമയത്ത് പാകിസ്ഥാൻ വ്യോമാതിർത്തി ലംഘിച്ചിരുന്നില്ല. ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ ഇന്ത്യയുടെ വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിനും ഒരു പരീക്ഷണമായിരുന്നു. സൈനിക, സാധാരണ പൗരന്മാരുടെ ആസ്തികൾ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ ഇന്ത്യയുടെ വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനം എത്രത്തോളം ഫലപ്രദമാണെന്ന് ഈ സമയത്ത് പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. ഇരുവശത്തുനിന്നും ദീർഘദൂര മിസൈലുകൾ ഉപയോഗിച്ചു. ശത്രുവിനെ ദൂരെ നിന്ന് ആക്രമിക്കുന്ന ഒരു നോൺ-കോൺടാക്റ്റ് യുദ്ധമായിരുന്നു ഇത്.

ആയുധശേഷിയിലെ കുതിച്ചുചാട്ടം: കാർഗിൽ മുതൽ സിന്ദൂർ വരെ

1999-ലെ ഓപ്പറേഷൻ വിജയ് സമയത്ത്, ഇന്ത്യൻ സായുധ സേന കൂടുതലും പഴയ സംവിധാനങ്ങളെയാണ് ആശ്രയിച്ചത്. കാലാൾപ്പടയാളികൾക്ക് പ്രധാനമായും INSAS റൈഫിളുകളും ഡ്രാഗുനോവ് സ്നിപ്പർ റൈഫിളുകളും ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ, ഉയരത്തിലുള്ള യുദ്ധത്തിൽ നിർണായകമായ ബോഫോഴ്സ് ഹോവിറ്റ്സറുകളാണ് വലിയ സഹായം നൽകിയത്. 

105 എംഎം ഇന്ത്യൻ ഫീൽഡ് ഗണ്ണുകളും മോർട്ടാറുകളും ആർട്ടിലറി പിന്തുണ നൽകി, അടുത്ത പോരാട്ടങ്ങളിൽ എ കെ-47-കളും കാൾ ഗുസ്താവ് റോക്കറ്റ് ലോഞ്ചറുകളും സാധാരണമായിരുന്നു. കൂടാതെ, മിഗ്-21, മിഗ്-27 പോലുള്ള വിമാനങ്ങളാണ് വ്യോമ പിന്തുണ നൽകിയത്.

ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂരിലേക്ക് വരുമ്പോൾ, ഇന്ത്യയുടെ സൈനിക കഴിവുകളിൽ കാര്യമായ സാങ്കേതിക മുന്നേറ്റം ഉണ്ടായി. കാലാൾപ്പട ഇപ്പോൾ SIG716i, എ കെ-203 റൈഫിളുകൾ പോലുള്ള കൂടുതൽ വിശ്വസനീയവും ശക്തവുമായ ആയുധങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ധനുഷ് ഹോവിറ്റ്സറുകൾ, പർവതപ്രദേശങ്ങൾക്ക് അനുയോജ്യമായ എം777 അൾട്രാ ലൈറ്റ് ഗണ്ണുകൾ, സ്വയം പ്രവർത്തിക്കുന്ന കെ9 വജ്ര സംവിധാനങ്ങൾ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് പീരങ്കിപ്പടയെ നവീകരിച്ചു. 

അത്യാധുനിക ഡ്രോണുകൾ, ലൊയിറ്ററിംഗ് മ്യൂണിഷനുകൾ, എ ഐ-അസിസ്റ്റഡ് യുദ്ധക്കള മാനേജ്മെന്റ് സിസ്റ്റങ്ങൾ എന്നിവയുടെ സംയോജനത്തോടെ കൃത്യമായ ലക്ഷ്യവും നിരീക്ഷണവും ഗണ്യമായി മെച്ചപ്പെട്ടു. കൂടാതെ, ആകാശ് SAM ബാറ്ററികളും തദ്ദേശീയ റഡാറുകളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള ആധുനിക വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങൾ ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂരിൽ വ്യോമ ഭീഷണികളെ ചെറുക്കാൻ വിന്യസിച്ചു. 
ഇത് പ്രതിരോധാത്മക നിലപാടിൽ നിന്ന് മുൻകരുതൽ പ്രതിരോധ നിലപാടിലേക്കുള്ള മാറ്റത്തെ എടുത്തു കാണിക്കുന്നു.

ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ ഇപ്പോഴും തുടരുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ ഓപ്പറേഷൻ വിജയുടെ 26-ാം വാർഷികത്തിന് വലിയ പ്രാധാന്യമുണ്ട്. ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അതിർത്തിയിൽ നടന്ന ഏറ്റവും വലിയ സംഭവങ്ങളിൽ ഒന്നാണിത്. ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂരിന്റെ സമയത്ത്, ഇന്ത്യൻ സൈന്യം അതിർത്തിക്കപ്പുറത്തുനിന്നുള്ള ഭീഷണികളെ ചെറുക്കാൻ അധിക വ്യോമ പ്രതിരോധ തോക്കുകളും ഉപകരണങ്ങളും വിന്യസിച്ചു. ഈ ഭീഷണികളെ ഫലപ്രദമായി ചെറുക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ലേയിലെ 14 കോർപ്സും ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂരിന്റെ സമയത്ത് പാകിസ്ഥാൻ ഡ്രോണുകളുടെ ലക്ഷ്യങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു. നിലവിലുള്ള ദൗത്യങ്ങൾക്കിടയിൽ ദ്രാസും കാർഗിലും അതീവ ജാഗ്രതയിലാണ്.

ഇന്ത്യൻ സൈന്യത്തിന്റെ ഈ മുന്നേറ്റത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ പങ്കുവെക്കുക. 

Article Summary: Indian Army's strategic evolution from Kargil to Operation Sindoor.

#IndianArmy #KargilWar #OperationSindoor #MilitaryEvolution #DefenceIndia #NationalSecurity