ബഷീര് സാഹിത്യത്തിന്റെ അടിവേരുകള്
Jan 11, 2013, 08:54 IST
ബഷീര് സാഹിത്യത്തിന്റെ അടിവേരുകള് ചികയുമ്പോള് ഇബ്രാഹിം ബേവിഞ്ച കണ്ടെത്തുന്നത്
ബഷീര് സാഹിത്യത്തെക്കുറിച്ച് മലയാളത്തില് നിരവധി പഠനങ്ങളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. എത്രയോ പേര് അക്കാദമിക് തലങ്ങളില് ബഷീര് സാഹിത്യത്തിലെ ഉള്കാഴ്ചകളെ ഗവേഷണ വിധേയമാക്കി ബിരുദധാരികളായിത്തീര്ന്നിട്ടുണ്ട്. ഇനിയും ഒട്ടേറെ പഠനങ്ങള് വരും വര്ഷങ്ങളിലും സംഭവിക്കും.കാരണം വര്ത്തമാനകാലത്ത് ഏറ്റവുമധികം വായിക്കപ്പെടുന്ന ഈ എഴുത്തുകാരന് ഭാവിയില് മലയാള സാഹിത്യത്തില് നിന്ന് കാലത്തെ അതിജീവിക്കുന്ന രണ്ടോ മൂന്നോ എഴുത്തുകാരില് ഒരാളായിരിക്കും.
'ഖുര്ആനും ബഷീറും' എന്ന കൃതിയില് ഇബ്രാഹിം ബേവിഞ്ച ബഷീറിനെ വായിക്കുന്നത് മറ്റാരും ബഷീറിനെ വായിക്കാത്ത ഒരു പുതുപരിപ്രേക്ഷ്യത്തിലാണ്. ഈ നവീന കാഴ്ചപ്പാടാകട്ടെ വായനക്കാരെക്കൊണ്ട് തലകുലുക്കി സമ്മതിപ്പിക്കുന്ന യുക്തിയുക്തമായ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കലുമാണ്.
ബഷീര് സാഹിത്യത്തിന്റെ അടിവേരുകള് ഖുര്ആനിക സൗന്ദര്യശാസ്ത്രത്തിലാണ് എന്നതാണ് ബേവിഞ്ചയുടെ ഊന്നല്. ഖുര്ആനിക ദര്ശനങ്ങളേയും ബഷീറിന്റെ എഴുത്തിനേയും മുന്നിര്ത്തി മുന്പ് ചില ലേഖനങ്ങള് വന്നിട്ടുണ്ട. എന്നാല് ഒരു പഠനകൃതി മലയാളത്തില് ആദ്യമായാണെന്നുതോന്നുന്നു. മൂന്നു ഭാഗങ്ങളാക്കിത്തീര്ത്ത ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ ഒന്നാംഭാഗത്താണ് ബഷീര് സാഹിത്യത്തിലെ ഖുര്ആനിക മുദ്രകള് ഇഴപിരിച്ചെടുത്ത് ബേവിഞ്ച മാഷ് അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. ബഷീര് തന്റെ ജീവിത ദര്ശനങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നത് പലപ്പോഴും ഖുര്ആനിക വെളിച്ചത്തിലാണെന്നും കാണാം.
ബഷീറിന്റെ ഖുര്ആനിക ജ്ഞാനത്തിന് ഏറ്റവും ഉജ്ജ്വലമായ തെളിവ് 'ഓര്മയുടെ അറകള്'ആണ്. ഖുര്ആന് ദൈവത്തെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ' നൂറുസ്സമാവാത്തി വല് അര്ള്' (ആകാശ ഭൂമികളുടെ പ്രകാശം) എന്ന സങ്കല്പം ബഷീറിന് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്. ബഷീര് സാഹിത്യത്തിലെ കാലത്തെ അതിജീവിച്ചു നില്ക്കുന്ന മാന്ത്രിക വെളിച്ചം തീര്ച്ചയായും വേരൂന്നി നില്ക്കുന്നത് ഈ സാത്വിക ഭൂമിയിലാണ്.
ഓര്മയുടെ അറകള്, ന്റുപ്പൂപ്പാക്കൊരാനേണ്ടാര്ന്നു, ഭൂമിയുടെ അവകാശികള്, മരണത്തിന്റെ നിഴലില്, തേന്മാവ്, ബാല്യകാലസഖി, പാത്തുമ്മയുടെ ആട്, ശിങ്കിടി മുങ്കന്, മാന്ത്രികപ്പൂച്ച, കഥാബീജം, ചിരിക്കുന്നമരപ്പാവ, നീതിന്യായം, വൃക്ഷങ്ങള്, പേര, പഴം, ഒരു മനുഷ്യന് തുടങ്ങിയ ഒട്ടേറെ ബഷീര് കൃതികളെ നിരൂപകന് വിചാരണയ്ക്ക് വിധേയമാക്കുന്നു.
വരികള്ക്കിടയിലും വരികളിലും പലപ്പോഴും പദങ്ങളിലും തന്നെ തെളിഞ്ഞുവരുന്ന ദാര്ശനിക ഗരിമയ്ക്ക് ഖുര്ആനിക പിന്ബലമുണ്ടെന്ന് എഴുത്തുകാരന് കണ്ടെത്തുന്നു. എട്ടാംവയസ്സില് ഖുര്ആന് ഓതിപ്പഠിച്ച ബഷീര് ഖുര്ആനിക ലാവണ്യത്തെ ആത്മസാക്ഷാല്ക്കരിച്ചാണ് തന്റെ സര്ഗാത്മകത കരുപിടിപ്പിച്ചത്.
അന്ധമായ മതബോധമല്ല മറിച്ച് ദൈവത്തോട് കലഹിക്കുകയും നിരന്തരം ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഖുര്ആന് തന്നെ മനുഷ്യരോട് നിരവധി സ്ഥലങ്ങളില് ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന 'ചിന്തിക്കുക' എന്ന ആശയത്തെ അന്വര്ത്ഥമാക്കുന്ന ബഷീറിനെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളില് നമുക്ക് കണ്ടെത്താനാവുക.
അതുകൊണ്ട് കേവല മതയുക്തികള്ക്കപ്പുറത്ത് കടന്നുചെന്നാലേ ബഷീറിയന് സാഹിത്യത്തിന്റെ അടിവേരുകളുടെ ഈട്ടം സ്പര്ശനീയമായിത്തീരുകയുള്ളൂ. ഈ പഠനം ബഷീര് സാഹിത്യത്തിന്റെ പാരിസ്ഥിതിക പഠനം കൂടിയാണ്. മരുഭൂമിയെ മലര്വാടിയാക്കുക, ഭൂമിയെ ഒരു മനുഷ്യോദ്യാനമാക്കുക എന്നതാണ് ബഷീറിന്റെ സ്വപ്നം.
നന്മകളാല് സമൃദ്ധമായ ഒരു ജീവിതം നയിച്ച് ഭൂമിയെ ഒരു പൂന്തോട്ടമാക്കുക എന്നതാണ് ബഷീര് കൃതികള് സഹൃദയര്ക്ക് സമ്മാനിക്കുന്ന വീക്ഷണം. ജയിലില് പോലും പൂന്തോട്ടമുണ്ടാക്കിയ ലോകത്തിലെ ഒരേയൊരു എഴുത്തുകാരന് ബഷീറായിരിക്കും. ദുരിതങ്ങളുടെ തീക്കാറ്റൂതുന്ന മരുഭൂമിയില് ജീവിതത്തെ മലര്വാടിയാക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നവരാണ് ബഷീറിന്റെ കഥാപാത്രങ്ങള്.
മരുഭൂമിയെ മലര്വാടിയാക്കിയ ഖുര്ആനും പ്രവാചകനുമായിരിക്കണം ബഷീറിന്റെ ജീവിതവീക്ഷണങ്ങളെ പരുവപ്പെടുത്തുന്നത്. പച്ചപ്പാര്ന്ന താഴവാരങ്ങളും വൃക്ഷങ്ങളും സമൃദ്ധമായി കടന്നുവരുന്നുണ്ട് ഖുര്ആനില്. യുദ്ധവും, യുദ്ധക്കൊതിയും രക്തച്ചൊരിച്ചിലുമില്ലാത്ത ഒരേയൊരു മതസാഹിത്യമാണ് ഖുര്ആനെന്ന് സക്കറിയ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്.
ഈ പച്ചപ്പിന്റെ പശിമ ബഷീര് സാഹിത്യത്തേയും ഏറെ ആര്ദ്രമാക്കുന്നുണ്ട. ഖുര്ആനില് സിദ്റത്തുല് മുന്തഹാ എന്ന ഒറ്റമരത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നുണ്ട്. നിഗൂഢതകളേറെയുള്ള ആ മരത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ഇനിയും ഫലപ്രദമായിട്ടില്ല. എന്നാല് ബഷീര് എന്ന ഒറ്റമരം പാരമ്പര്യത്തിന്റെ സമൃദ്ധിയില് വേരുകളാഴ്ത്തിയും പൂഞ്ചില്ലകളെ നീലാകാശത്തിന്റെ ചോട്ടില് ഫലസമൃദ്ധമാക്കിയും നമ്മുടെ കാലഘട്ടത്തിലും വരും കാലഘട്ടത്തിലേക്കുമായി നിലകൊള്ളുന്നു എന്നതിന്റെ ഏറ്റവും ഉജ്ജ്വലമായ പഠന നിരീക്ഷണമാണ് ബേവിഞ്ചയുടെ ഈ ബഷീര് വായന.
-പി.സി.അഷ്റഫ്
(മലയാള വിഭാഗം മേധാവി
ഗവ. കോളജ്, മാനന്തവാടി)
ബഷീര് സാഹിത്യത്തെക്കുറിച്ച് മലയാളത്തില് നിരവധി പഠനങ്ങളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. എത്രയോ പേര് അക്കാദമിക് തലങ്ങളില് ബഷീര് സാഹിത്യത്തിലെ ഉള്കാഴ്ചകളെ ഗവേഷണ വിധേയമാക്കി ബിരുദധാരികളായിത്തീര്ന്നിട്ടുണ്ട്. ഇനിയും ഒട്ടേറെ പഠനങ്ങള് വരും വര്ഷങ്ങളിലും സംഭവിക്കും.കാരണം വര്ത്തമാനകാലത്ത് ഏറ്റവുമധികം വായിക്കപ്പെടുന്ന ഈ എഴുത്തുകാരന് ഭാവിയില് മലയാള സാഹിത്യത്തില് നിന്ന് കാലത്തെ അതിജീവിക്കുന്ന രണ്ടോ മൂന്നോ എഴുത്തുകാരില് ഒരാളായിരിക്കും.
'ഖുര്ആനും ബഷീറും' എന്ന കൃതിയില് ഇബ്രാഹിം ബേവിഞ്ച ബഷീറിനെ വായിക്കുന്നത് മറ്റാരും ബഷീറിനെ വായിക്കാത്ത ഒരു പുതുപരിപ്രേക്ഷ്യത്തിലാണ്. ഈ നവീന കാഴ്ചപ്പാടാകട്ടെ വായനക്കാരെക്കൊണ്ട് തലകുലുക്കി സമ്മതിപ്പിക്കുന്ന യുക്തിയുക്തമായ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കലുമാണ്.
ഇബ്രാഹിം ബേവിഞ്ച |
ബഷീറിന്റെ ഖുര്ആനിക ജ്ഞാനത്തിന് ഏറ്റവും ഉജ്ജ്വലമായ തെളിവ് 'ഓര്മയുടെ അറകള്'ആണ്. ഖുര്ആന് ദൈവത്തെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ' നൂറുസ്സമാവാത്തി വല് അര്ള്' (ആകാശ ഭൂമികളുടെ പ്രകാശം) എന്ന സങ്കല്പം ബഷീറിന് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്. ബഷീര് സാഹിത്യത്തിലെ കാലത്തെ അതിജീവിച്ചു നില്ക്കുന്ന മാന്ത്രിക വെളിച്ചം തീര്ച്ചയായും വേരൂന്നി നില്ക്കുന്നത് ഈ സാത്വിക ഭൂമിയിലാണ്.
ഓര്മയുടെ അറകള്, ന്റുപ്പൂപ്പാക്കൊരാനേണ്ടാര്ന്നു, ഭൂമിയുടെ അവകാശികള്, മരണത്തിന്റെ നിഴലില്, തേന്മാവ്, ബാല്യകാലസഖി, പാത്തുമ്മയുടെ ആട്, ശിങ്കിടി മുങ്കന്, മാന്ത്രികപ്പൂച്ച, കഥാബീജം, ചിരിക്കുന്നമരപ്പാവ, നീതിന്യായം, വൃക്ഷങ്ങള്, പേര, പഴം, ഒരു മനുഷ്യന് തുടങ്ങിയ ഒട്ടേറെ ബഷീര് കൃതികളെ നിരൂപകന് വിചാരണയ്ക്ക് വിധേയമാക്കുന്നു.
വരികള്ക്കിടയിലും വരികളിലും പലപ്പോഴും പദങ്ങളിലും തന്നെ തെളിഞ്ഞുവരുന്ന ദാര്ശനിക ഗരിമയ്ക്ക് ഖുര്ആനിക പിന്ബലമുണ്ടെന്ന് എഴുത്തുകാരന് കണ്ടെത്തുന്നു. എട്ടാംവയസ്സില് ഖുര്ആന് ഓതിപ്പഠിച്ച ബഷീര് ഖുര്ആനിക ലാവണ്യത്തെ ആത്മസാക്ഷാല്ക്കരിച്ചാണ് തന്റെ സര്ഗാത്മകത കരുപിടിപ്പിച്ചത്.
അന്ധമായ മതബോധമല്ല മറിച്ച് ദൈവത്തോട് കലഹിക്കുകയും നിരന്തരം ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഖുര്ആന് തന്നെ മനുഷ്യരോട് നിരവധി സ്ഥലങ്ങളില് ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന 'ചിന്തിക്കുക' എന്ന ആശയത്തെ അന്വര്ത്ഥമാക്കുന്ന ബഷീറിനെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളില് നമുക്ക് കണ്ടെത്താനാവുക.
അതുകൊണ്ട് കേവല മതയുക്തികള്ക്കപ്പുറത്ത് കടന്നുചെന്നാലേ ബഷീറിയന് സാഹിത്യത്തിന്റെ അടിവേരുകളുടെ ഈട്ടം സ്പര്ശനീയമായിത്തീരുകയുള്ളൂ. ഈ പഠനം ബഷീര് സാഹിത്യത്തിന്റെ പാരിസ്ഥിതിക പഠനം കൂടിയാണ്. മരുഭൂമിയെ മലര്വാടിയാക്കുക, ഭൂമിയെ ഒരു മനുഷ്യോദ്യാനമാക്കുക എന്നതാണ് ബഷീറിന്റെ സ്വപ്നം.
നന്മകളാല് സമൃദ്ധമായ ഒരു ജീവിതം നയിച്ച് ഭൂമിയെ ഒരു പൂന്തോട്ടമാക്കുക എന്നതാണ് ബഷീര് കൃതികള് സഹൃദയര്ക്ക് സമ്മാനിക്കുന്ന വീക്ഷണം. ജയിലില് പോലും പൂന്തോട്ടമുണ്ടാക്കിയ ലോകത്തിലെ ഒരേയൊരു എഴുത്തുകാരന് ബഷീറായിരിക്കും. ദുരിതങ്ങളുടെ തീക്കാറ്റൂതുന്ന മരുഭൂമിയില് ജീവിതത്തെ മലര്വാടിയാക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നവരാണ് ബഷീറിന്റെ കഥാപാത്രങ്ങള്.
മരുഭൂമിയെ മലര്വാടിയാക്കിയ ഖുര്ആനും പ്രവാചകനുമായിരിക്കണം ബഷീറിന്റെ ജീവിതവീക്ഷണങ്ങളെ പരുവപ്പെടുത്തുന്നത്. പച്ചപ്പാര്ന്ന താഴവാരങ്ങളും വൃക്ഷങ്ങളും സമൃദ്ധമായി കടന്നുവരുന്നുണ്ട് ഖുര്ആനില്. യുദ്ധവും, യുദ്ധക്കൊതിയും രക്തച്ചൊരിച്ചിലുമില്ലാത്ത ഒരേയൊരു മതസാഹിത്യമാണ് ഖുര്ആനെന്ന് സക്കറിയ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്.
ഈ പച്ചപ്പിന്റെ പശിമ ബഷീര് സാഹിത്യത്തേയും ഏറെ ആര്ദ്രമാക്കുന്നുണ്ട. ഖുര്ആനില് സിദ്റത്തുല് മുന്തഹാ എന്ന ഒറ്റമരത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നുണ്ട്. നിഗൂഢതകളേറെയുള്ള ആ മരത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ഇനിയും ഫലപ്രദമായിട്ടില്ല. എന്നാല് ബഷീര് എന്ന ഒറ്റമരം പാരമ്പര്യത്തിന്റെ സമൃദ്ധിയില് വേരുകളാഴ്ത്തിയും പൂഞ്ചില്ലകളെ നീലാകാശത്തിന്റെ ചോട്ടില് ഫലസമൃദ്ധമാക്കിയും നമ്മുടെ കാലഘട്ടത്തിലും വരും കാലഘട്ടത്തിലേക്കുമായി നിലകൊള്ളുന്നു എന്നതിന്റെ ഏറ്റവും ഉജ്ജ്വലമായ പഠന നിരീക്ഷണമാണ് ബേവിഞ്ചയുടെ ഈ ബഷീര് വായന.
-പി.സി.അഷ്റഫ്
(മലയാള വിഭാഗം മേധാവി
ഗവ. കോളജ്, മാനന്തവാടി)
Part 1:
മതിലുകള് ഇടിയുമ്പോള് ഇല്ലാതാവുന്നത്
Keywords: Vaikam Muhammad Basheer, Literature, Writer, Quran, Ibrahim Bevinja, Study class, Research, Jail, Garden, Article.